پروردگارا! پس از آرامش، قدرت زیستن در حال به من عطا فرما، که حسرت نداشتنش و ترس از دست دادنش، مرا از آن دور خواهد کرد. پروردگارا! توان زیستن در حال به من ببخشای، که تنها زمانی است، که زمان نیست. از این رهایم کن، که مرا احتیاجی بدان نخواهد بود. پروردگارا! ... آمین
خدایا
ReplyDelete. چگونه زیستن را تو به من بیاموز.
چگونه مردن را خود خواهم آموخت
eyval!
ReplyDeletevali bazam be oon chizi ke tooye zehne man bood marboot nabood!
subject raa negah kon.
آمین...
ReplyDeleteخدایا:
ReplyDeleteبه من زیستنی عطا کن که در لحظه مرگ
بر بی ثمری لحظه ای که برای زیستن گذشته است حسرت نخورم
و مردنی عطا کن که بر بیهودگی اش سوگوار نباشم
بگذار تا آن را من خود انتخاب کنم
......اما آنچنان که تو دوست داری
------
!مرد زمان خویش باش
merci nariman,
ReplyDeletebehtarin commenti bood ke ye nafar mitoonest bezare.
to mohammad
dari nazdik mishi! ;)