Sorrow ...

مترقی‌ترین ابعاد اعتقادی یا عملی خاص تشیع که رهبری انسانی، روح آزادی‌خواهی و مسئولیت انقلابی را به مسلمانان علی‌وار الهام می‌دهد:
امامت، عاشورا و انتظار!
و میبینیم که اولی شده است ابزار توسل در برابر تکلیف!
و دومی، مکتب «مصیبت»!
و سومی، فلسفه تسلیم و توجیه ستم و جبرفساد، محکومیت قبلی هر گامی در راه اصلاح و هر قیامی در راه عدالت!
و این همه را، با یک سیاست، به دست آوردند،
و آن سیاستی بود که «کتاب دعا» را از فبرستان به شهر آورد،
و قرآن را از زندگی و شهر به قبرستان بردند و نثار ارواح مردگان کرد
و در حوزه‌های درس دین «اصول» را پیش روی طلاب علوم اسلامی نهاد
و قرآن را از دستش گرفت
و روی «رَفِ» حجره‌اش گذاشت
و پیداست که وقتی قرآن هم زندگی مردم مسلمان را ترک کرد
و هم اسلام علمای اسلام را،
در غیبت او همه کاری می توان کرد،
آنچنان که همه کاری کردند!


علی سبزوار زاده